اخم که می کنی

واج ها توی مغزم یخ می زنند

و نمود آوایی شان جلوی چشم هایم می رود و می آید

اخم که می کنی

واژه ها دلخسته تر 

قهر می کنند و خیال بازیابی ندارند

اخم که می کنی ...

اخم که می کنم ...

نترس: فقط: آه

حالا بگو یک آه چقدر وزن دارد؟!

گره ی دوم ...

اخم که می کنی

چشم هایم سیاهی می رود

منگ می شوم

نترس: فقط می گویم چشم

اخم که می کنی

تپش قلب می گیرم

لال می شوم

نترس: فقط پرانول می خورم

اخم که می کنی

دلهره می گیرم

دل آشوب می شوم

نترس: فقط دلم می لرزد

نترس! مرد! این منم که باید بترسم!

باید بترسم و می ترسم 

ولی ...

نه از اخمت

نه از چشمم

نه از پرانول

از دل لرزه هایم می ترسم

که لحظه به لحظه بیشتر می شود

از تصور تماشای گره ی مردانه ی جذاب بین ابروانت

که دانست چگونه عاشق تو ام کند!

دل لرزه هایم را بیشتر می خواهی اخم ابروان بیشتر کن! 

گره ی اول ...